DE ZUSTERS VAN ALTENA KEERDEN TERUG NAAR KONTICH!

Mina Telghuis (Mère Jeanne), stichteres van het klooster

Zaterdag 22 december 2018 werd een merkwaardige dag voor het Altenadomein… Je kon er een schare zwarte nonnetjes devoot zien ronddwalen in het oude kloostergebouw waar destijds de Dienstmaagden van de HH. Harten van Jezus en Maria verbleven. Wellicht herkenden ze het niet meer, na die lange en intensieve renovatie.

Aan de ingang verwelkomden de zeepbellen blazende zusters Beata en Pancratia van Willen Is Kunnen de vele genodigden in een volgepropte inkomsthal. Het nieuwe cultuurhuis wachtte op de feestelijke opening.

’t Werd moeilijk om ernaast nog verstaanbaar toneel te spelen! Cabaretgroep SI.LOL.KO zorgde er voor een speciale retro-act, over de werkdag van de zeepnonnen honderd jaar geleden. Het was zeulen met lakens in een zinken bad, een wasbord en een stijve borstel, Sunlightzeep, blauwseldotjes, eau de javel, en wit-blauwe stijfselpakjes van Remy.

Ook het archaïsche strijkmoment, met de zwarte ijzers op de grote cuisinière, kwam aan bod. Eerst diende je er op te speken om de juiste temperatuur te testen!

De grote waslijn showde een expositie van vergeelde gewaden en lingerie. Als koninklijke wasserette werden er niet alleen tafellakens gesteven! Ook de zijden lingerie-met-kroontje van koningin Fabiola zag je er wapperen, tussen de paleisdweil met tricolore gekleurde streep en het nonnenondergoed! (Alle originele attributen kwamen uit grootmoeder Onzia’s kast.) Tot slot werd niet The washing on the Siegfriedline gezongen, maar over de Altenalijn.

Processie in het Altenapark, ca 1930
Klik op de foto voor een vergroting en je ontdekt drie zusters in de typische klederdracht van de Dienstmaagden van de HH. Harten van Jezus en Maria

Het Kasteel van Altena duikt al op in de 16e eeuw, volgens de Geschiedenis van Kontich van Robert Van Passen. Het was een hof van playsancie, een buitenverblijf voor de adel. De heren van Nackersgoed vonden de naam Altena meest geschikt, misschien omdat het al te na (dicht bij) Pluysegem lag.

Vrolijke zusters bij de feestelijke inhuldiging

Na diverse eigenaars konden de zusters het verwerven in 1875, met Mina Telghuis - Mère Jeanne - als oprichtster. We lezen een melding van 20 zusters en 70 weeskinderen. In 1876 kwam er de befaamde wasserij, nadat het schepencollege toestemming gaf om stoommachines te installeren. In 1908 verbleven er 340 kinderen in het pensionaat. Volgens een prospectus van 1930 was er lager en beroeps-onderwijs, waar je ook al snelschrift kon leren, en op aanvraag viool- en pianoles aan 75 fr. per trimester.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zaten hier joodse kinderen ondergedoken. Een volwaardige school werd het in 1963 met 8 leerkrachten en 175 kinderen. Tientallen jaren waste men voor het koninklijk hof, maar in 1977 stopte de gekende wasserij van de zeepnonnen. En welk dorpskind heeft zich niet uitgeleefd in de grote speeltuin? In 1986 maakte die plaats voor het nieuwe, moderne klooster.

En zo werd het Kontichs cultuurpatrimonium weer verrijkt met een multi-functioneel gebouw, en een vaste stek voor onze muziekacademie.

Tot besluit nog een slideshow over het reilen en zeilen bij de Dienstmaagden van de HH. Harten van Jezus en Maria (begin 20e eeuw).